parseta.pl

      Prowadzenie racjonalnej gospodarki rybackiej związane jest nierozerwalnie z wprowadzeniem do wód obwodu materiału zarybieniowego w celu zwiększenia pogłowia ryb, wzrostu wydajności połowowej oraz regulacji populacji z uwzględnieniem ich różnorodności biologicznej. Poza tym ma na celu uzupełnienie naturalnego odnawiania się zasobów w zbiornikach, w których dany gatunek lub gatunki nie mają warunków do naturalnego rozrodu oraz przywrócenie rodzimych gatunków, które z różnych powodów wyginęły. Jest inwestycją mającą zwiększyć produktywność rybacką zbiornika, jednakże jest kosztownym zabiegiem, stąd najczęściej ograniczane jest do gatunków najcenniejszych z punktu widzenia gospodarczego, ekonomicznego i wędkarskiego. Od ilości trafnie dobranych gatunków ryb, które będą stanowiły materiał zarybieniowy zależą późniejsze wartości połowów. Planowane zarybianie musi być realizowane wraz z wykonaniem różnych zabiegów ochronnych, melioracyjnych lub rekultywacji, niektóre z nich są to zadania długofalowe i pracochłonne.

      Zabieg zarybiania należy obecnie do najważniejszych elementów gospodarki rybackiej, a także strategii ochrony ekosystemów wodnych. Prawidłowo przeprowadzone zarybienia wzbogacają bioróżnorodność ekosystemów wodnych oraz przyczyniają się do zachowania w stanie równowagi biologicznej istniejących populacji ryb narażonych na silną presję antropogeniczną i środowiskową. Należy również podkreślić, iż zabiegi zarybiania w pośredni sposób wpływają na stan jakości wody w akwenach. Dotyczy to w dużej mierze gatunków drapieżnych, gdyż te z racji swojej biologii eliminują ze środowiska wodnego gatunki ryb karpiowatych odżywiających się zooplanktonem.

      W zawiązku z powyższym, a także z uwagi na atrakcyjność wędkarską całego dorzecza Parsęty, ZMiGDP planuje rokrocznie wpuszczać do wód obwodu rybackiego n/w gatunki, ilości i sortymenty ryb:

 

Gatunek

Wariant

j.m

Ilość

Gdzie będziemy zarybiać?

Lipień

narybek jesienny

Szt.

         25000,00   

Parsęta

wylęg żerujący

Szt.

         50000,00   

Parsęta

Łosoś

smolt duży

Szt.

         30000,00   

Parsęta

narybek wiosenny

Szt.

         50000,00   

Parsęta

Troć wędrowna

wylęg żerujący

Szt.

       600000,00   

Parsęta

narybek letni

Szt.

       250000,00   

Parsęta

smolt duży

Szt.

         20000,00   

Parsęta

Pstrąg potokowy

narybek letni

Szt.

       200000,00   

Parsęta

Certa

narybek letni

Szt.

         25000,00   

Parsęta

narybek jesienny

Szt.

         10000,00   

Parsęta

Szczupak

wylęg żerujący

Szt.

         30000,00   

WOGRA - zbiornik w Połczynie

narybek jesienny

kg

              100,00   

WOGRA - zbiornik w Połczynie

narybek wiosenny

kg

              200,00   

Parsęta+starorzecza

jaź

wylęg żerujący

Szt.

       250000,00   

Parsęta

narybek jesienny

Szt.

         50000,00   

Parsęta

lin

kroczek dwulatek

kg

              100,00   

WOGRA - zbiornik w Połczynie

kroczek dwulatek

kg

              150,00   

Parsęta+starorzecza

sandacz

narybek letni

Szt.

       100 000,00   

dolna Parsęta

węgorz

narybek podchowany 5-10gr

kg

               20,00   

WOGRA - zbiornik w Połczynie

miętus

wylęg żerujący

Szt.

     1500000,00   

Parsęta

 

     

      Istnieją ogólnie przyjęte zasady wsiedlania materiału zarybieniowego, których konsekwentne przestrzeganie daje pewność, co do skuteczności przeprowadzonego zabiegu. Każdy gatunek i każdy rodzaj materiału zarybieniowego ma swoje specyficzne wymagania środowiskowe, uwarunkowane biologią danego gatunku. Jeśli na przykład dany gatunek występuje ławicowo, to przy wsiedlaniu nie należy rozpraszać go na dużej przestrzeni i w małych ilościach. Młodzieży ryb bytującej przy dnie nie powinno się wsiedlać w górne warstwy wody, ponieważ zostanie wyżerana przez drapieżniki zanim osiągnie właściwe dla niej środowisko. Jak już wspomniano, sposób i miejsca wpuszczania materiału zarybieniowego są specyficzne dla każdego gatunku. Zgodnie z literaturą nie powinno się zarybiać razem szczupaka i sandacza, czy też sandacza i lina, sumem wody otwarte zarybiano tylko sporadycznie, a np. miętusa traktowana jako szkodnika, ze względu na wyżeranie ikry. W przypadku omawianych wód obwodu i ilość materiału obsadowego został wytypowany może nie do końca z teorią opisaną powyżej, która jednakże tak naprawdę przy zaawansowanych procesach eutrofizacji, które dotknęły większość naszych wód w chwili obecnej często się nie sprawdza, ale takie działanie jest potrzebne i uzasadnione, ponieważ nie tylko wykorzystuje odpowiednie nisze pokarmowe i zwiększa bioróżnorodność zbiorników obwodu, ale i podnosi jego atrakcyjność wędkarską. Poza tym rodzaj materiału został tak dobrany, że wsiedlane ryby różnią się wielkością, okresem zarybienia i miejscem, do którego zostaną wprowadzone w obwodzie rybackim rzeki Parsęty.